Σάββατο, Σεπτεμβρίου 13, 2008

Σαλής, ο αχθοφόρος της αγάπης

Ο Σαλής, ο μαύρος βαρκάρης, κατά την ανταλλαγή πληθυσμών του 1922, προτίμησε να μείνει στα Χανιά. Ήταν μεγαλόσωμος και τα έντονα χαρακτηριστικά της φυλής του, έκαναν επιβλητική την παρουσία του. Καλός, πάντα χαμογελαστός, φιλάνθρωπος, έγινε αγαπητός από τους Χανιώτες. Τον ένοιωθαν δικό τους και του έδωσαν το όνομα Χελιδονάκης. Ήταν φτωχός, δούλευε σκληρά σαν αχθοφόρος στο λιμάνι και με τα λιγοστά χρήματα που έβγαζε, βοηθούσε τους φτωχούς, πάντα κρυφά για να μη γίνει γνωστό.
Ήταν μια μορφή που θα μείνει για πάντα στη μνήμη όσων τον έζησαν και όσων τον γνώρισαν μέσα από διηγήσεις.




Σαλής, ο αχθοφόρος της αγάπης Από πατρίδα μακρινή άνοιξε τα φτερά του σαν χελιδόνι πέταξε όπου ήθελε η καρδιά του. Είχε τον ήλιο αφέντη του μάννα την καλοσύνη πάνω στο μαύρο δέρμα του κρυμμένη αγιοσύνη. Έφτασε νύχτα στα Χανιά ρίζωσε στο λιμάνι, της θάλασσας την ομορφιά αδέρφι του την κάνει. Βάρκα, κουπιά και κύματα ένα με την ψυχή του και του φτωχού τα βήματα έγνοια και προσευχή του. Πάλευε με τη θάλασσα πάλευε με το κύμα, για να γλυκάνει των παιδιών τη φτώχια και την πείνα. Ας ήταν μαύρος, έλαμπε πάντα στο πέρασμά του, ζύγωναν γύρω του παιδιά κι άνοιγε η καρδιά του, του χάριζαν ανεμελιά, ήταν δικός τους φίλος με καραμέλες και γλυκά τα φίλευε εκείνος. Στη φτωχική του κάμαρα λιγόστευε το λάδι μα η χαρά περίσσευε, σαν έφτανε το βράδυ χαρούμενος σκεφτότανε με μάτια υγραμένα, τα ορφανά δεν έμειναν απόψε πεινασμένα. Μια παρουσία τρυφερή στη μνήμη μας γραμμένη θα μένει πάντα ζωντανή φιγούρα αγαπημένη, αλλόθρησκος μα πιο πιστός μ' αξίες και με χρέος για να φροντίζει ανήμπορους ήτανε γεννημένος. Πάντα κρυφά, με σύνεση μ' αγάπη και με πάθος μες τη ψυχή του ο Σαλής ολάνθιστο είχε άνθος.

ΚαΤερίνη.
26.09.06